کد مطلب:288475 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:213

سخنانی از امام عسکری
شیخ كلینی به سند خود از علی بن بلال نقل می كند كه حضرت عسكری علیه السلام در دو سال قبل از رحلت خود، جانشین خویش را به من معرفی نمود، و بار دیگر سه روز قبل از وفات نیز، این مطلب را تاكید كرد. شیخ كلینی به سند خود از ابی هاشم جعفری نقل می كند كه به حضرت ابی محمد حسن بن علی علیهما السلام عرضه داشت: می خواهم از شما پرسشی نمایم، اما هیبت شما مانع از آن می شود. آیا مرا اجازه می دهید كه سئوالم را از شما بپرسم؟ فرمود: بپرس. گفتم: سرور من، آیا شما فرزندی دارید؟ فرمود: آری. عرضه كردم: اگر واقعه ای رخ داد، كجا از او جویا شوم؟ فرمود: در مدینه. و نیز به سند خود از عمرو اهوازی نقل می كند كه حضرت ابومحمد علیه السلام فرزندش را به من نشان داد و فرمود: هذا صاحبكم بعدی:



[ صفحه 165]



این صاحب شما بعد از من است. و همچنین به سند خود از عمر نقل می كند كه گفت: ابومحمد (علیه السلام) در گذشت و فرزندی از خود برجا نهاد. شیخ صدوق در اكمال الدین به سند خود از ابی محمد حسن بن علی علیه السلام روایت می كند كه فرمود: كانی بكم و قد اختلفتم بعدی فی الخلف منی اما ان المقر بالائمه بعد رسول الله صلی الله علیه و آله المنكر لولدی كمن اقر بجمیع انبیاء الله و رسله ثم انكر نبوه محمد صلی الله علیه و آله و المنكر لرسول الله كمن انكر جمیع الانبیاء لان طاعه آخرنا كطاعه اولنا و المنكر لاخرنا كالمنكر لاولنا اما ان لولدی غیبه یرتاب فیها الناس الا من عصمه الله عزوجل. گوئی شما را می بینم كه بعد از من درباره جانشینم به اختلاف پرداخته اید. آگاه باشید كسی كه تمامی امامان بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله را اذعان داشته باشد، اما فرزندم را انكار ورزد، همانند كسی است كه همه پیامبران الهی را اقرار نماید و نبوت حضرت محمد صلی الله علیه و آله را منكر شود و انكار كننده رسول خدا بسان منكر تمامی پیامبران می باشد. و به همین ترتیب انكار كننده آخرین ما در ردیف منكر اولین ما قرار دارد. هوشیار باشید كه فرزندم را غیبتی است كه مردم در آن به تردید دچار می شوند مگر آنكه خداوند صاحب عزت و جلال نگهدارش باشد. و در همین كتاب به سند خود از محمد بن عثمان عمری، و او از پدرش نقل می كند كه از امام حسن علیه السلام پرسیدند:



[ صفحه 166]



از اجداد شما روایت شده كه زمین تا روز قیامت از حجت خدا خالی نمی ماند. و نیز فرموده اند كه هر كس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. آیا اینها صحیح است؟ امام علیه السلام فرمود: ان هذا حق كما ان النهار حق: اینها حق است همانگونه روز حق است. به ایشان عرضه داشتند: ای فرزند رسول خدا، پس حجت و امام بعد از شما چه كسی است؟ فرمود: ابنی محمد هو الامام و الحجه بعدی من مات و لم یعرفه مات میته جاهلیه اما ان له غیبه یحار فیها الجاهلون و یهلك فیها المبطلون و یكذب فیها الوقاتون ثم یخرج فكانی انظر الی الاعلام البیض تخفف فوق راسه بنجف الكوفه: فرزندم محمد امام و حجت بعد از من است. هر كه بمیرد و او را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. آگاه باشید كه او را غیبتی است كه جاهلان در آن به حیرت می افتند و باطل پرستان به هلاكت و وقت گزاران دروغ می گویند. سپس (از پس پرده غیبت) بیرون می آید. گوئی به پرچمهای سفید می نگرم كه در نجف كوفه بالای سرش در اهتزاز است. روایات از پیامبر اكرم صلی علیه و آله و خاندان مطهر آن بزرگوار، درباره قائم آل محمد سلام الله علیه بسیار است، و ما برای رعایت اختصار به دسته گلی از بوستان اكتفا كردیم، به حدی كه آنچه روایت ننمودیم چندین برابر آنچه است كه



[ صفحه 167]



روایت نمودیم. علمای متقدم شیعه رضوان الله علیهم درباره امام عصر سلام الله علیه و به ویژه در مورد غیبت آن جناب كتب متعددی به رشته تحریر در آورده و حق مطلب را به نیكی ادا كرده اند. از جمله اند. شیخ ابوعبدالله محمد بن ابراهیم نعمانی مولف كتاب الغیبه، شیخ صدوق مولف اكمال الدین، شیخ طوسی مولف كتاب الغیبه. هر كسی طالب تفصیل بیشتر است، می توان به این كتب رجوع نماید. طبرسی رحمه الله در كتاب اعلام الوری باعلام الهدی می نویسد كه اخبار غیبت صاحب الامر علیه السلام قبل از میلاد حضرتش و بلكه قبل از ولادت پدر و جد امجدش موجود بوده است. تا آنجا كه كیسانیه، محمد بن حنفیه و ناووسیه و غیر آنها حضرت صادق و كاظم علیهما السلام را منسوب به مهدویت ساختند. احادیث مربوط به قیامگر خاندان وحی را محدثان شیعه در اصول حدیثی در دوران امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهما السلام تدوین كرده و سلسله سند آنها را پیامبر اكرم و دیگر ائمه رسانده اند. تنها مصداق این احادیث، حضرت صاحب الزمان سلام الله علیه است كه ویژگی های بر شمرده شده در احادیث و بخصوص مساله غیبت دقیقا بر حضرتش منطبق می باشد. بدین ترتیب كسی را نرسد كه بر این روایت خدشه وارد سازد. از جمله محدثان شیعی اهل تالیف، حسن بن محبوب زراد است كه كتاب المشیخه را نگاشته. این كتاب كه در میان اصول حدیثی شیعه از كتاب المزنی و امثال آن در میان اهل سنت مشهورتر بوده، در بیشتر از صد سال پیش از شروع غیبت امام عصر سلام الله علیه تدوین شده است. تمام روایاتی كه او در این كتاب نقل كرده، بدون هیج اختلافی در مورد حضرت صاحب علیه السلام واقع گردیده است. از جمله احادیثی كه او به سند خود در كتاب خویش آورده، این حدیث امام جعفر صادق علیه السلام است كه به حضرتش گفتند. حضرت ابوجعفر علیه السلام می فرمود: لقائم آل محمد غیبتان واحده طویله و الاخری قصیره: برای قائم آل محمد دو غیبت است كه یكی طولانی و دیگری كوتاه



[ صفحه 168]



می باشد. فرمود: نعم، احداهما اطول من الاخری: آری، یكی از دیگری افزونتر است. تا آخر حدیث. پس بنگر كه چگونه این دو غیبت دقیقا در مورد حضرت حجه بن الحسن علیهما السلام واقع گردیده است مولف گوید: اینها روایات شیعه و اهل سنت می باشد كه به تواتر در امامت حضرت مهدی علیه السلام وارد گشته است. این روایات بیانگر آنند كه مهدی موعود سلام الله علیه در آخر الزمان قیام نموده و زمین آكنده از ظلم و جور را لبریز از عدل و داد می نماید. عیسی بن مریم كه پیامبر اولوالعزم و صاحب شریعت مستقل می باشد، در پشت سر او نماز می گزارد. در این باره، اخبار اهل سنت اگر چه تصریح به ولادت و نسب او - كه فرزند امام حسن عسكری است - نمی نمایند، اما در مقام تعارض با روایات شیعه نمی باشند زیرا احادیث اهل تسنن، مهودیت را بطور عام مطروح ساخته و تنها صفات و ویژگی های مهدی را بر می شمارد. حال آنكه در آثار ائمه اطهار علیهم السلام تبلور این مهدویت و غیبت آن حضرت مشخص گشته است، و حضرت محمد بن حسن بن... بن علی بن ابی طالب را قائم منتظر معرفی می نماید - در این صورت واجب است كه به هر دو دسته این روایات اعتقاد ورزیم. چنانكه حضرت عیسی علیه السلام ویژگی های حضرت محمد صلی الله علیه و آله را بر شمرد، و سپس رسول خدا با همان ویژگی ها ظهور نمود. پس ایمان و اذعان به او امری واجب و گریز ناپذیر گشت.



[ صفحه 169]